WIE ZIJN WIJ?
De Stichting Natuurlijk Sterkenburg, opgericht op 28 december 2010, richt zich op behoud en herstel van het oorspronkelijke landgoed. Het bestuur bestaat uit drie enthousiaste bestuursleden: Willemien Steengracht, Diederik Wanjon en Maayke van Leeuwe-ten Berge. De dagelijkse gang van zaken op het landgoed vindt plaats onder leiding van Chris van Tongeren (vrijwilligers). De Stichting is voor het bereiken van haar doelstelling afhankelijk van fondsenwerving en is gerangschikt als Algemeen Nut Beogende Instelling (website ANBI) en als Culturele Instelling (steun ons).
Gegevens die samenhangen met onze anbi status vindt u hier.
De stichting heeft tot doel:
• Het in stand houden, restaureren en onderhouden van het historische park ende
daarin gelegen historische moestuin met de daarbij behorende opstallen en overige
gronden behorende bij het landgoed Sterkenburg te Driebergen-Rijsenburg.
• Het (deels) openstellen van de gronden behorende bij het voormelde landgoed,
waaronder een historisch park en de daarbij behorende historische moestuin,
voor publiek.
• Voormeld historische park en voormelde historische moestuin te gebruiken voor
educatie in de ruimste zin van het woord, met name aan schoolgaande kinderen.
• Voormelde historische moestuin te laten beperken volgens biologische methoden.
• Voormelde moestuin te laten bewerken voor personen met een lichamelijke of
geestelijke beperking eventueel met arbeidstherapeutische begeleiding en inzet
van vrijwilligers alsmede het verrichten van alle verdere handelingen die met
vorenstaande verband houden of daartoe bevorderlijk kunnen zijn.
De Stichting richt zich vanwege haar relatief korte bestaan, voorlopig volledig
op de restauratie en openstelling/educatie van de moestuin en de fondsenwerving
daarvoor. Daarnaast geldt voor de Stichting dat de exploitatie van de moestuin
natuurlijk volledig biologisch moet zijn.
INTERVIEW WILLEMIEN STEENGRACHT
"Het landgoed staat voor mij symbool voor mijn onbezorgde jeugd, opgroeien in een landelijke omgeving, tussen de paarden en in het bos"
"Samen met mijn kinderen laten zien waar ons eten vandaan komt door de boontjes te rooien in de moestuin, zoals ik dat vroeger ook met mijn ouders deed, is in deze samenleving belangrijk. Door de jachtigheid van het bestaan, is het goed bij de oorsprong stil staan."
"Ik vind het belangrijk nu ik zelf kinderen heb, dit gevoel en deze waarden door te geven, niet alleen aan mijn eigen kinderen, maar aan de toekomstige generatie"
